Klám

Þegar ég staulaðist fram að dyrum eftir blöðunum í morgun blasti þessi forsíðufyrirsögn við mér á 24 stundum: „Vændi á netsíðu“. Sem mér fannst nú álíka fréttnæmt og að finna mætti nígeríska svikahrappa á netinu. Eða að íslenskar bloggsíður bentu sumar til þess að móðurmálskennslu væri ábótavant. „En fréttin“ snerist sumsé um þetta, að til væri fólk á Íslandi, sem falbyði sig og þætti bara ekkert að því, eins og lesa mátti úr svörum vændiskonu til blaðsins. Jamm og já. Síðan flettir maður á næstu síðu og þar blasti við burðarfréttin á síðu 2: „Vantar alls staðar konur“. Samhengi?

Þessi forsíðufrétt 24 stunda þarf tæpast að koma mönnum í opna skjöldu, þó blaðinu þyki þetta greinilega firn mikil. Og sjálfsagt hefur fréttin verið lesin upp til agna, hún gerir út á gægjuhneigð lesenda en frá sjónarhóli púritanans, þar sem fordæmingin á athæfinu á að gera yfirbót fyrir áhugann á beðmálum annara. En er það ekki sem hvert annað klám?

Þetta þversagnakennda viðhorf, að mönnum komi við hvað aðrir aðhafast á holdlega sviðinu í nafni siðferðishreinleika, hefur verið í verulegri sókn á undanförnum árum og ber vott um minnkandi umburðarlyndi. Sumir stæra sig meira að segja af því að hafa ekkert umburðarlyndi í þessum efnum og færa fyrir því alls kyns rök þar sem allt er lagt að jöfnu: nektardans, klám og erótík, vændi, sérviskur í kynlífi, kynferðisofbeldi, þrælkun og barnaníð. Ég gat samt ekki varist því að velta einu fyrir mér: Í umræðu um fóstureyðingar ber jafnan mest á þeirri röksemd að konan eigi sinn eigin líkama og megi því gera það sem henni sýnist. Í öðru samhengi hafa menn svo ítrekað rétt kvenna til kynfrelsis. En þegar kemur að vændi virðast þau rök hverfa sem dögg fyrir sólu og allt í einu er kvenlíkaminn orðinn á forræði og ábyrgð samfélagsins alls. Er það ekki umhugsunarvert?

Vændi á netsíðu

Athugasemdir

[Jón Aðalsteinn Jónsson, 7.3.2008 kl. 15:22]

Vel að orði komist. Það er nefnilega víða sem að menn reyna að hagnast á þessum málum

[Alli (IP-tala skráð) 7.3.2008 kl. 15:45]

Alveg rétt. Þvílík fyrirsögn og þvílíkt fréttamat. Þetta blað er alveg vonlaust. 

[Sigurður Jónsson (IP-tala skráð) 7.3.2008 kl. 16:44]

Andrés, þú hittir naglann á höfuðið sem svo aftur áður.

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 7.3.2008 kl. 16:58]

Ertu að grínast. Finnst þér þetta sambærilegt?

[Andrés Magnússon, 7.3.2008 kl. 17:01]

Finnst mér hvað sambærilegt?

[Nanna Katrín Kristjánsdóttir, 7.3.2008 kl. 17:34]

Fóstureyðing og vændi?  Finnst þér hægt að tala um að eiga líkaman sinn í sama samhengi?

[Andrés Magnússon, 8.3.2008 kl. 11:33]

Ég var á engan hátt að bera saman fóstureyðingar og vændi, heldur röksemdirnar í umræðunni. Það sem gengið er út frá sem augljósri grundvallarstaðreynd í umræðu um fóstureyðingar virðist einu gilda í umræðu um vændi. Það finnst mér umhugsunarvert. Með því er ég á engan hátt að leggja mat á réttmæti eða siðferði fóstureyðinga eða vændis, hvað þá praktíkina.

[K Zeta, 12.3.2008 kl. 21:29]

Þetta er skemmtileg samantekt hjá þér Andrés og ráð í tíma talað að benda á þá sorglegu staðreynd að hvergi er fleiri börnum eytt en á Íslandi og Íslendingar njóta þess vafasama heiðurs að vera fyrsta landið sem lögleiðir fóstureyðingar 1935.  Þarna er verið að eyða einstaklingi á fyrstu vikum ævi sinnar án þess að hafa neitt um málið að segja og hins vegar tveggja fullorðinna sem ákveða að skipta á peningum og blíðu með fullu samþykki hins.

[Balzac (IP-tala skráð) 15.3.2008 kl. 08:52]

Ég hef aldrei skilið hvernig umráðaréttur konu yfir eigin líkama getur falið í sér rétt til að tortíma líkama annarrar konu. 

Ég læt karlmennina liggja á milli hluta því það er siður í umræðu um fóstureyðingar.