Dómharka er meiri löstur en fjárhættuspil

Ég skrifaði færslu á Eyjuna í gærkveldi, þar sem ég vék að spilamennsku Birkis Jóns Jónssonar. Þar setti ég í stuttu máli fram þá skoðun að hún kæmi engum við nema Birki Jóni sjálfum.

Nú les ég hugleiðingar Reynis Traustasonar, ritstjóra DV, um þessi mál. Þar heldur hann því fram að Birkir sé haldinn spilafíkn og verði að leita sér hjálpar. Það byggir hann á því að Birkir hafi komið í spilavíti á Suðurgötu fyrir sex árum!

Mér finnast svona sleggjudómar og dómharka ekki boðleg. Hvað þá að þeir eigi erindi í fjölmiðla. Bendir eitthvað til þess að spilamennska Birkis hafi háð honum á einhvern hátt? Eða að almenningur eða almannavaldið þurfi að grípa til sinna ráða vegna hennar? Nei, svo er ekki. Hins vegar er verið að stilla manninum upp við vegg, knýja hann til þess að bera af sér ósannaðar sakir og um leið láta hann svara því hvort hann sé fíkill eða ekki. Það finnst mér ósæmilegt í meira lagi.

En kannski þetta lýsi einhverjum breyttum viðhorfum í þjóðfélaginu, að menn telji samfélagið eiga einhverja kröfu á breytni einstaklinganna umfram þessar lágmarkskröfur, sem settar eru fram í lögum. Að það sé tækt til opinberar umræðu hvort Bubbi reykir eða ekki, Birkir spili eða Bjarni Harðar sé of feitur.

Tillitssemi og umburðarlyndi eru dyggðir; afskiptasemi og dómharka ekki. Dómharka er meira að segja meiri löstur en fjárhættuspil, því hún smitar út frá sér en mögulegur skaði af fjárhættuspilum er næsta takmarkaður við þann, sem þau stundar.

Pressudagur

Á laugardag er opinber bakklappsdagur íslenskra fjölmiðlunga, en þá er pressudagurinn svonefndi. Klukkan 15.00 verður opnuð ljósmyndasýning á vegum Blaðaljósmyndarafélags Íslands í Gerðarsafni í Kópavogi. Þar verður til sýnis úrval blaðaljósmynda síðasta árs og verðlaun veitt fyrir myndir ársins í ýmsum flokkum. Ástæða er til þess að hvetja alla áhugamenn um fjölmiðlun til þess að sjá sýninguna, en vel má halda því fram að þar rísi fagmennskan hæst í íslenskri fjölmiðlun, enda starfsmannavelta þar minni en í öðrum greinum hennar og svigrúm til listræns metnaðar meira.

Klukkan 17.00 verða hins vegar veitt Blaðamannaverðlaunin, en þau eru þrjú talsins. Fyrst skal telja Blaðamannaverðlaun ársins 2007, þá eru veitt verðlaun fyrir bestu umfjöllun ársins 2007 og loks fyrir rannsóknarblaðamennsku ársins 2007. Nefnd fór yfir tilnefningar frá félögum í Blaðamannafélaginu, valdi þrjár í hverjum flokki og loks verðlaunahafana. Verðlaun af þessu tagi eru ávallt umdeilanleg og ekki síður hvernig staðið er að vali þeirra, en minna má á það hneyksli þegar Sigríður Dögg Auðunsdóttir var verðlaunuð fyrir ritstuld annars vegar og umfjöllun upp úr þýfi hins vegar. Eins komu upp efasemdir um það þegar Gerður Kristný fékk verðlaun fyrir bókarskrif, þó bókin hafi vissulega verið alls góðs makleg.

Í ár er ólíklegt að verðlaunin valdi mikilli úlfúð, þó sjálfsagt yrðu einhverjir hissa ef gervöll ritstjórn DV yrði verðlaunuð fyrir nærgætna umfjöllun um vistheimilið í Breiðavík eða Baldur Arnarson á Morgunblaðinu fyrir röð frétta og fréttaskýringa um svifryk, jafnágæt og hún var.

Hér skal spáð að Pétur Blöndal fái Blaðamannaverðlaun ársins fyrir frábæra umfjöllun sína um REI-málið í Morgunblaðinu, sem sló öllu öðru við, bæði hvað varðaði efnistök og fréttagildi. Eins að Þóra Tómasdóttir og Sigmar Guðmundsson hljóti rannsóknarblaðamennskuverðlaun fyrir umfjöllun sína um Breiðavíkurmálið í Kastljósi Ríkissjónvarpsins. Loks að Jóhannes Kr. Kristjánsson og Kristinn Hrafnsson fái umfjöllunarverðlaunin fyrir margvíslega umfjöllun í Kompási á Stöð 2. Um helgina má svo að líkindum lesa langt mál um það á þessum stað hvers vegna spáin gekk ekki eftir.

Blogg og auglýsingar

Nei, ég hætti ekki að blogga af fýlu í garð auglýsingarinnar hér til hægri. Ég hef bara verið frekar pennalatur að undanförnu, með kveflurðu og haft í ýmsu öðru að snúast.

Ég vildi hins vegar nota tækifærið og þakka fyrir mig. Morgunblaðið hefur boðið mér og öðrum lysthöfum þessa frábæru, ókeypis þjónustu í tvö ár. Netdeild Morgunblaðsins hefur tekið athugasemdum frá mér vel og jafnvel hnikað einhverju til þegar ástæða hefur þótt til. Mér finnst sjálfsagt og eðlilegt að þeir beri eitthvað úr býtum í staðinn og tekjur af auglýsingasölu finnast mér vel geta fallið þar undir. Morgunblaðið leggur til rammann, bakendann, lénið, megnið af tilvísunum, o.s.frv. Þar á bænum lifa menn ekki á loftinu frekar en aðrir.

Hitt er annað mál, að hugsanlega ætti Moggi að bjóða bloggurum einhverskonar tekjuskiptingu. Bloggmaskínur eins og Stebbi Fr. eru með ríflega 2.000 manns í áskrift hjá sér daglega. Ég hygg að Morgunblaðið græði meira á honum en hann á því. Kannski upphæðirnar séu þó smávægilegri en svo að það svari kostnaði að standa í slíku bókhaldi.

Síðan lít ég auðvitað á það sem sérstakan heiður að auglýsendur taki þessa örmiðla okkar hér á Moggabloggi nægilega alvarlega til þess að vilja auglýsa og um leið borga fyrir þá þjónustu sem ég þigg.

En er ekki ritstjórnarlegu sjálfstæði mínu ógnað með þessu? Tæpast. Ég hef fengist við blaðamennsku í liðlega 21 ár og það hefur aldrei plagað mig þó hitt eða þetta sé auglýst á sömu síðu. En hvað ef auglýsingin væri ekki fyrir símkerfi heldur pólitísk? Myndi ég una því ef Samfylkingin keypti auglýsingu hér við hliðina á? Ójá, því meira hrós gæti maður varla fengið en ef pólitískir andstæðingar sæju sérstaka ástæðu til þess að andæfa manni með þeim hætti.

 

....................

P.S. Sé mér til vonbrigða að bloggkerfið tekur ekki gríska stafrófið vandræðalaust. Mætti líklega laga Unicode-stuðninginn.